F-18 | Tι θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε επιλέξει το F-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985

First flight of the F/A-18E/F Advanced Super Hornet with conformal fuel tanks and Enclosed Weapons Pod. 8/7/2013 -F-18 | Tι θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε επιλέξει το F/A-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985 :

Toν Μάρτιο του 2018 ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ επισκέφτηκε το εργοστάσιο της Boeing στο Saint Louis. Δήλωσε τότε πως το νέο F/A-18 Super Hornet θα εξοπλιστεί με “την τελευταία με καλύτερη τεχνολογία stealth, Και πολλά άλλα που δεν ξέρει ο κόσμος” (latest and the greatest stealth, and a lot of things on that plane that people don’t even know about).

Η αλήθεια είναι πως προκάλεσε αίσθηση καθώς το F-18 είναι ένα σκάφος με μακρά ιστορία, ωστόσο δεν βρίσκεται πια στο προσκήνιο. Το F/A-18 Super Hornet, γνωστό και ως Block III, έχει χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας, και έχει αρκετά χαμηλό RCS.

Αν σκεφτούμε πόσα χρόνια βρίσκεται σε δράση το F-18 θυμηθήκαμε την εποχή που είχε προταθεί να είναι το βασικό αεροσκάφος της ελληνικής αεροπορίας. Τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου πήρε τις ιστορικές αποφάσεις.

Στις 6 Μαρτίου του 1985, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανακοίνωσε την αγορά 40 αεροσκαφών F-16C/D και 40 Mirage 2000EG/BG.

H ” αγορά των 80 αεροσκαφών τρίτης γενιάς χαρακτηρίστηκε σαν “Αγορά Του Αιώνα“, αν και δεν έκλεισε, ούτε καν διατήρησε το χάσμα των δυνατοτήτων μεταξύ των αεροποριών Ελλάδας και Τουρκίας.

Η Τουρκία τότε παραλάμβανε δεκάδες F-4E, ενώ συμπλήρωνε τους εξωφρενικά υψηλούς αριθμούς των αεροσκαφών της με μεταχειρισμένα F-5A/B και F-104G/TF-104G.

From July 1980: Brian Stewart reports on the controversy surrounding Canada’s newest fighter jet, the McDonnell Douglas F-18 A.

Η αντίστοιχη τουρκική αγορά του αιώνα ήταν 160 F-16C/D και γραμμή παραγωγής σε τουρκικό έδαφος, με την ΤΑΙ να μετατρέπεται μετά από αυτό σε έναν ισχυρό αεροναυπηγικό βραχίονα των τουρκικών φιλοδοξιών.

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα σχεδόν 40 χρόνια μετά(Hurkus, ANKA, T129 ATAK, TF-X).

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θα θυμούνται ίσως πόσο θαύμαζαν οι Έλληνες αεροπόροι μας το F-18L, νέο τότε σκάφος.

Την Land (L) έκδοση της Northrop, ένα ελαφρύτερο F/A-18 χωρίς αναδιπλούμενες πτέρυγες, λιγότερο ισχυρό σύστημα αποπροσνήωσης (καθώς δεν απαιτούνταν να αντέχει επιχειρήσεις αεροπλανοφόρων), με κοινή δομή κατά 71% με το F/A-18A και ηλεκτρονικά όμοια κατά 90%. To αεροσκάφος δεν μπήκε ποτέ σε παραγωγή, και μέχρι το 1985 που έγινε η ελληνική παραγγελία η Northrop είχε “συμβιβαστεί” μετά από δικαστική διαμάχη με την McDonell Douglas, και όλοι οι πιθανοί πελάτες αγόρασαν το F/A-18A/B (με φορείς στην άτρακτο). Πάντως το F-18L της Northrop ήταν ελαφρύτερο με δυνατότητες ελιγμών 9g, την στιγμή που το F/A-18A περιοριζόταν στα 7,5g.

Τους πελάτες του F-18L τους κέρδισε είτε η τότε General Dynamics με το F-16A/B είτε η Mc Donell Douglas με το F/A-18A. Το τελευταίο αγοράστηκε από την Αυστραλία (1981), Καναδά (1980, CF-18A), και Ισπανία (1981). Την δεκαετία του ’90 κι άλλοι πελάτες προστέθηκαν, αλλά ποτέ το F/A-18 δεν έγινε η εμπορική επιτυχία που ήταν το F-16. Πολλοί πιστεύουν πως το F/A-18A/B θα ήταν και η επιλογή της Ελλάδας το 1985, αν είχε επιλεγεί το δικινητήριο μαχητικό.

Η έκδοση F/A-18L – F-18 | Tι θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε επιλέξει το F/A-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985 :

Αξίζει λοιπόν να σκεφτούμε το εξής:

Τι θα είχε γίνει αν τελικά η Ελλάδα είχε επιλέξει το F/A-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985; Ποια θα ήταν η εικόνα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σήμερα;

Θεωρούμε λογικό πως, εφόσον θα προχωρούσε η Ελλάδα στην απόκτηση ενός μόνο τύπου αεροσκάφους θα είχαμε 100 μαχητικά αγοράσει, δηλαδή θα είχαμε 5 μοίρες των 20 αεροσκαφών.

Λογικά η ΕΑΒ θα είχε αναλάβει σε μεγάλο βαθμό κάποιο υποκατασκευστικό έργο, γιατί όχι και τη γραμμή συναρμολόγησης. Η ΜD Douglas δεν είχε πουλήσει ποτέ τόσα πολλά αεροσκάφη σε ευρωπαϊκή χώρα.

Λογικά επίσης λόγω της καθυστέρησης με την οποία λήφθηκε η απόφαση αγοράς των νέων μαχητικών (1985), θα είχαμε αγοράσει την βελτιωμένη έκδοση -C/D κι όχι την -Α/Β. Τα ελληνικά F/A-18C/D θα είχαν κορυφαίο ραντάρ όταν ερχόντουσαν σε υπηρεσία το 1990 (APG-73), και αυξημένη ακτίνα δράσης.

F-18 | Tι θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε επιλέξει το F-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985

Τα F/A-18 μπορούσαν να βάλουν τον AIM-7F Sparrow που είχε στο οπλοστάσιό της η ΠΑ.

Ετσι μέχρι την έλευση του AIM-120A AMRAAM θα ήταν τα μοναδικά μαχητικά τρίτης γενιάς με δυνατότητα βολής BVR στο Αιγαίο. To αεροσκάφος είχε πιστοποιημένα επίσης πολύ περισσότερα κατευθυνόμενα όπλα από το F-16,

Επίσης τα F/A-18C/D είχαν “εγκατεστημένη” την δυνατότητα βολής των ΑΙΜ-120 εξαρχής.

Η ΠΑ θα είχε σχέσεις με το USN σε ότι αφορά την υποστήριξη των αεροσκαφών, και η εμπειρία με τα Α-7Η/Ε έχει δείξει πως η υποστήριξη ναυτικών αεροσκαφών είναι κατά πολύ ευκολότερη (σε σχέση με τις διαδικασίες που ακολουθεί για παράδειγμα η USAF με τα F-16). Θεωρούμε πως η σχέση της ΠΑ με το USN πιθανότατα να ήταν πολύ πιο παραγωγική.

F-18 | Tι θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε επιλέξει το F/A-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985 :

H κυβέρνηση Μητσοτάκη όταν παρήγγειλε τα επόμενα 40 F-16C/D Block 50 θα αγόραζε +40 F/A-18C/D επόμενων Block παραγωγής. Η αγορά των 60 μαχητικών F-16C/D Block 52+ θα ήταν πλέον για F/A-18E/F (λογικά η Boeing δεν θα άφηνε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη) και η ΠΑ θα έμπαινε από τις αρχές τις δεκαετίας στο πολύ κλειστό club μαχητικών με ραντάρ AESA.

Φυσικά δεν θα υπήρχε “θέμα” Mirage 2000 και αγοράς/αναβάθμισης Mirage 2000-5Mk2, συνεπώς η παραγγελία θα μπορούσε “άνετα” να αφορά έως και 80 μαχητικά. Η συμπληρωματική παραγγελία των 30 F-16 C/D Block 52+Adv επίσης θα “πήγαινε” σε F/A-18E/F, ακόμη κι αν αυτά ήταν “μόλις” 20.

Και για να σας το κάνουμε ακόμη “χειρότερο”, θα αναφέρουμε την πιθανότητα ανάμεσα στα αεροσκάφη να είχαμε προσθέσει EF-18G σε κάποια από τις παραγγελίες, με ότι σήμαινε αυτό για το Αιγαίο και τις δυνατότητες ηλεκτρονικής κρούσης της ΠΑ.

Πριν τα τέλη της δεκαετίας του ’90, η ΠΑ θα μπορούσε να αναζητούσε μεταχειρισμένα μαχητικά F/A-18A/A+ από τα αποθέματα του USN, όπως τότε αναζητούσε μεταχειρισμένα F-16A από τα αποθέματα της USAF. Καθώς όμως το F/A-18A είναι διαφορετικό από το F-16A, η ΠΑ θα είχε προφανώς παραλάβει μεταχειρισμένα F/A-18A/B για την αντικατάσταση των παλαιών F-4E. Τα τελευταία δεν θα είχαν εκσυγχρονιστεί ποτέ, αντίθετα θα είχε τρέξει κάποιο από τα πολλά προγράμματα εκσυγχρονισμού των “παλαιών” F/A-18C/D.

F-18 | Tι θα είχε γίνει αν η Ελλάδα είχε επιλέξει το F/A-18 αντί των F-16/Mirage2000 το 1985 :

Φυσικά χωρίς τα Mirage δεν θα μιλούσαμε σήμερα για τα Rafale. Επίσης όλοι γνωρίζουμε πως οι αγορές όπλων δεν γίνονται με γνώμονα μόνο τα αυστηρά επιχειρησιακά κριτήρια.

Η γεωπολιτική και η διπλωματία είναι εξίσου σημαντικοί παράγοντες. Για όσους θα κάνουν κάποιο σχόλιο για ιδιοτελή κίνητρα πίσω από τις αγορές αεροσκαφών, θα αναφέρουμε πως αυτό ξεπερνά τον σκοπό του παρόντος άρθρου.

Ό,τι γράφτηκε πιο πάνω είναι ένα σενάριο με πολλά … εάν και αστερίσκους. Μπορεί να ήταν έτσι η σημερινή εικόνα, μπορεί αλλιώς… σίγουρα όμως δεν θα ήταν η τωρινή.

Βιβλία

Donald, David. Carrier Aviation Air Power Directory. London: AIRtime Publishing Inc., 2001. ISBN 978-1-880588-43-7.
Drendel, Lou. F/A-18 Hornet in action (Aircraft Number 136). Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, 1993. ISBN 978-0-89747-300-2.
Elward, Brad. Boeing F/A-18 Hornet (WarbirdTech, Vol. 31). Specialty Press, 2001. ISBN 978-1-58007-041-6.
Gunston, Bill. F/A-18 Hornet (Modern Combat Aircraft 22). St. Paul, Minnesota: Motorbooks International, 1985. ISBN 978-0-7110-1485-5.
Jenkins, Dennis R. F/A-18 Hornet: A Navy Success Story. New York: McGraw-Hill, 2000. ISBN 978-0-07-134696-2.
Miller, Jay. McDonnell Douglas F/A-18 Hornet (Aerofax Minigraph 25). Arlington, Texas: Aerofax Inc., 1988. ISBN 978-0-942548-39-6.
Peacock, Lindsay. F/A-18 Hornet (Osprey Combat Aircraft Series). London: Osprey Publishing, 1986. ISBN 978-0-85045-707-0.
Senior, Tim. “F/A-18 Hornet, The AirForces Monthly book”. AirForces Monthly, 2003. ISBN 978-0-946219-69-8.
Spick, Mike. McDonnell Douglas F/A-18 Hornet (Classic Warplanes). London: Salamander Books, 1991. ISBN 978-0-8317-1412-3.
Spick, Mike, ed. “F/A-18 Hornet”. The Great Book of Modern Warplanes. St. Paul, Minnesota: MBI, 2000. ISBN 978-0-7603-0893-6.
Vann, Frank. McDonnell Douglas F/A-18 Hornet (How They Work: Jet Fighter). New York: Exeter Books, 1988. ISBN 978-0-7917-0226-0.
Wilson, Stewart. Phantom, Hornet and Skyhawk in Australian Service. Weston Creek, ACT, Australia: Aerospace Publications, 1993. ISBN 9781875671038.