Επιβεβαιώθηκε η θετική προδιάθεση της κυβερνήσεως Μπάιντεν, που υπήρχε και πριν το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, ως προς το αίτημα της Τουρκίας για προμήθεια 40 μαχητικών F-16 Block 70 και την αναβάθμιση περίπου 80 υφισταμένων F-16 της Τουρκικής Αεροπορίας στην συγκεκριμένη διαμόρφωση.
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Στις 17 Μαρτίου, το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών απάντησε σε σχετική επιστολή της 4ης Φεβρουαρίου, την οποία υπέγραφαν 53 Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί γερουσιαστές, ζητώντας από τον υπουργό Εξωτερικών Άντονυ Μπλίνκεν και τον υπουργό Αμύνης Λόυντ Ώστιν, να απορρίψουν το τουρκικό αίτημα.
Στην απάντηση του Υπουργείου Εξωτερικών, αν και αναγνωρίζονται οι τεταμμένες σχέσεις με την Άγκυρα, αναδεικνύεται η υποστήριξή της προς την Ουκρανία καθώς και οι αμυντικοί δεσμοί που έχουν αναδειχθεί με το Κίεβο, ως “σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας κακοήθους επιρροής στην περιοχή“.
Η διατύπωση, υπονοεί τον ρόλο της Τουρκίας ως… αντίβαρο στην ρωσική επιρροή. Στην απάντηση, σημειώνεται ότι η Άγκυρα ήδη “κατέβαλε σημαντικό τίμημα” από την επιλογή προμήθειας του συστήματος S-400, καταλήγοντας: “Παρά ταύτα, η κυβέρνηση πιστεύει ότι υπάρχουν επιτακτικά μακροπρόθεσμα συμφέροντα συμμαχικής ενότητος και ικανότητος στο ΝΑΤΟ καθώς και συμφέροντα εθνικής ασφαλείας, οικονομικά και εμπορικά των ΗΠΑ, που υποστηρίζονται από αρμόζοντες αμυντικούς εμπορικούς δεσμούς των ΗΠΑ με την Τουρκία“.
Απλούστερα, η Ουάσιγκτον αναγνώριζε ήδη εδώ και καιρό ότι με κάποιον τρόπο έπρεπε να ικανοποιηθεί το τουρκικό αίτημα για επιστροφή των επενδεδυμένων κεφαλαίων στο πρόγραμμα JSF και με αφορμή την κρίση στην Ουκρανία, γίνεται επίκληση του αυξημένου ρόλου της Άγκυρας για τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Προστίθεται βεβαίως στην απάντηση του Υπουργείου Εξωτερικών, ότι η προτεινόμενη πώληση απαιτεί προηγουμένως ενημέρωση και έγκριση από το Κονγκρέσο.
Μια σύμβαση F-16, από στενώς εμπορικής απόψεως, καλύπτει την ζημιά που υπέστη η Lockheed Martin από την ματαίωση του τουρκικού προγράμματος F-35. Καθώς η εξέλιξη είναι άδηλη ακόμη, αφού θεωρητικώς υπάρχει το “εμπόδιο” του Κογκρέσου και του καθεστώτος κυρώσεων CAATSA, σε καθαρά πολιτικό επίπεδο, προ της κρίσεως στην Ουκρανία, φαινόταν ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε επισημάνει στον πρόεδρο Ερντογάν την ανάγκη μειώσεως της εντάσεως στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή έναντι Αθηνών και Λευκωσίας.
Ανεξαρτήτως καταλήξεως, σε επίπεδο σχεδιασμού, η ελληνική αντίδραση πρέπει να κινηθεί λαμβάνοντας ως δεδομένη την θετική απάντηση στο τουρκικό αίτημα. Η Τουρκική Αεροπορία διαθέτει σήμερα 236 F-16 και περί τα 30 F-4E 2020. Τα τελευταία θα μπορούν να αντικατασταθούν από τα 40 νέα F-16V ενώ το συνολικό δυναμικό θα διαμορφώσει διατήρηση της αριθμητικής υπεροχής έναντι της Πολεμικής Αεροπορίας από το δεύτερο ήμισυ της τρέχουσας δεκαετίας.
Η δύναμη της Πολεμικής Αεροπορίας, συνυπολογίζοντας την απόσυρση των F-4E 2000, θα διαμορφώνεται από τα σημερινά δεδομένα με ανταγωνιστικό ποιοτικό επίπεδο: 153 F-16, 24 Mirage 2000-5Mk2, 24 Rafale F3R και πιθανώς μια ακόμη Μοίρα, είτε Rafale, είτε F-35.
Βεβαίως παραμένει άγνωστη μέχρι τότε η τύχη των 32 F-16 Block 30 ενώ για τα 38 F-16 Block 50 είναι βέβαιο ότι θα αποφασισθεί η αναβάθμισή τους. Το ενδεχόμενο για προμήθεια στο εγγύς μέλλον μεταχειρισμένων Mirage 2000-9 από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μέχρι τώρα δεν σχετίζεται με εισηγήσεις -πολύ περισσότερο δε με αποφάσεις- σε επίπεδο Πολεμικής Αεροπορίας.
Επομένως, το βλέμμα της Πολεμικής Αεροπορίας παραμένει εστιασμένο σε νεώτερης γενιάς αεροπλάνα και οι εξελίξεις σε αυτό το πλαίσιο, θα διαμορφώσουν τον βαθμό της πορείας της ή όχι σε περιβάλλον εξορθολογισμού, που είναι αναγκαίος.
F-16V: Η πρώτη έχιδνα της Πολεμικής Αεροπορίας “δημιουργείται” στις ΗΠΑ
Το «005» είναι από τα μαχητικά που δεν έχουν υποχρεώσει τους υπεύθυνους του προγράμματος σε πισωγυρίσματα, δηλαδή ο «τίγρης» του Αράξου περνά τη μια διαδικασία μετά την άλλη, είτε αυτή είναι στα χέρια της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed Martin είτε στα έμπειρα χέρια των δοκιμαστών της USAF.
Ανάμεσα στο Τέξας και στην αεροπορική βάση του Έντουαρντ το F-16 «005» της 335 Μοίρας «Τίγρης», συνεχίζει τον μοναχικό δρόμο της αναβάθμισης στο επίπεδο Viper.
Οι αξιολογητές ανεβάζουν διαρκώς την βαθμολογία και παρεμβαίνουν εκεί που χρειάζεται, εφόσον εντοπίσουν οποιαδήποτε ένδειξη που τους δείχνει ότι απαιτείται επανέλεγχος. Γνώστες του αντικειμένου της αναβάθμισης σημειώνουν πως δεν είναι μια απλή διαδικασία αυτή και μάλιστα τονίζεται ότι το «005» είναι από τα μαχητικά που δεν έχουν υποχρεώσει τους υπεύθυνους του προγράμματος σε πισωγυρίσματα, δηλαδή ο «τίγρης» του Αράξου περνά τη μια διαδικασία μετά την άλλη, είτε αυτή είναι στα χέρια της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed Martin είτε στα έμπειρα χέρια των δοκιμαστών της USAF.
Άλλωστε ένα από τα ερευνητικά κομμάτια της αναβάθμισης αυτής, που ενδιαφέρει άμεσα την εταιρεία, την Αμερικανική πολεμική Αεροπορία, όπως και την Ελληνική, είναι το πως θα συμπεριφερθούν τα νέα συστήματα που τοποθετήθηκαν στο μαχητικό σε βάθος χρόνου, μέσα από πτήσεις που αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα όριά του.
- Οι τελικές υπογραφές και σφραγίδες της LM & της USAF θα μπουν μόνο μετά απ’ όλα τα crash test στο «005» , κάτι που πιθανά αναμένεται έως το φετινό καλοκαίρι, γεγονός που θα σημαίνει και το εναρκτήριο σήμα στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, να προχωρήσει τις εργασίες στα μαχητικά που βρίσκονται ήδη στα υπόστεγά της.
Τότε όλα εκείνα τ’ αντικείμενα που έχουν φτάσει στην Ελλάδα και βρίσκονται στα κιβώτια θ’ αρχίσουν να τοποθετούνται στα υπό αναβάθμιση F-16, που σταδιακά θα μετατρέπονται σε «οχιές».
Δηλαδή σε περίπου έξι μήνες η Τανάγρα μπαίνει σε ρυθμούς παραγωγής F-16 Viper, την ώρα που το LOR της Άγκυρας παραμένει στ’ αζήτητα του Αμερικανικού Κογκρέσου.
Και από τον Ατλαντικό, αν κοιτάξει κανείς πίσω στην Ελλάδα θα παρατηρήσει ότι το πρόγραμμα αναβάθμισης των 83 F-16 στο επίπεδο Viper παραμένει έως τώρα εντός χρονοδιαγράμματος, ενώ τα προβλήματα που είχαν προκύψει στην ΕΑΒ, σταδιακά δείχνουν να επιλύονται.
F-16 Viper, το μεγάλο στοίχημα της ΕΑΒ
Στα υπόστεγα της Τανάγρας άλλωστε βρίσκονται 8 μαχητικά F-16, που είναι τα πρώτα πάνω στα οποία θα εφαρμοστούν όλα εκείνα που υπέστη πρώτο το «005 tiger», τόσο στην ΕΑΒ, όσο και στις ΗΠΑ.
- Η αποσυναρμολόγηση έχει προχωρήσει ικανοποιητικά προς ώρας, με απάρτια, υποσυστήματα και καλωδιώσεις ν’ αφαιρούνται, αναμένοντας βεβαίως την εκμετάλλευσή τους στα F-16 Block 50.
Οι τεχνικοί που έχουν προσληφθεί στην εταιρεία πρέπει πριν το καλοκαίρι να έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της εκπαίδευσής τους για να προλάβουν τις εξελίξεις της πιστοποίησης του «005» που θα ρθει από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Χαρακτηριστικό της προσπάθειας που έχει γίνει το τελευταίο διάστημα, χωρίς να εννοούμε πως ξεπεράστηκαν μ’ ένα μαγικό ραβδί δυσεπίλυτα προβλήματα του παρελθόντος που στοιχειώνουν την εταιρεία και καρκινοβατούν προγράμματα , είναι πως ολοκληρώθηκε και η διαδικασία διαπραγμάτευσης που καθορίζει το ακριβές κόστος εμπλοκής της ΕΑΒ.
Το θέμα έφερε στο φως το Defence- point που αναφέρει ότι τα συμβαλλόμενα μέρη, η Αμερικανική Lockheed Martin και η ΕΑΒ έβαλαν τις τελικές υπογραφές για το πρόγραμμα του υποσκευαστικού έργου των F-16 Viper.
Πρόκειται για το υποσκευαστικό έργο που αποτελεί τμήμα των συνολικών ωφελημάτων που απορροφά η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, από το πρόγραμμα των Viper.
Πριν λίγες ώρες η Lockheed Martin εξήρε το σπριντ της Ελληνικής Αμυντικής βιομηχανίας ώστε να καλύψει το χαμένο έδαφος της συμμετοχής της στο πρόγραμμα των F-16 που αφορά την παγκόσμια αγορά.
- Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία και οι τεχνικοί της, έχουν αναλάβει το εργοσύνολο του πίσω μέρους της ατράκτου του F-16, στο πλαίσιο του προγράμματος συμπαραγωγής του μαχητικού. Η ΕΑΒ ως μοναδικός υποκατασκευαστής τροφοδοτεί ολόκληρη την τελική γραμμή παραγωγής του αεροσκάφους στις εγκαταστάσεις της Lockheed στο Greenville (Νότια Καρολίνα, HΠΑ).
Όπως επισημαίνεται από την εταιρεία πρόκειται όχι μόνο το μεγαλύτερο εργοσύνολο της ατράκτου του μαχητικού αεροσκάφους, αλλά και ένα από τα πλέον πολύπλοκα της δομής του σε ό,τι αφορά τις τάσεις που δέχεται, καθώς φιλοξενεί το κύριο μέρος του κινητήρα αλλά και το σύστημα αεροδυναμικής πέδησης.
Τέλος τους επόμενους μήνες, προς την άνοιξη αναμένεται να γίνουν τα εγκαίνια από την LM και την ΕΑΒ δυο νέων υποστέγων. Είναι κτίρια που ξεκίνησαν πριν από περίπου 1,5 έτος και αφορούν το σύνολο των προγραμμάτων που τρέχει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία.