Το μελλοντικό αμυντικό δόγμα | DRONES ΚΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΑΝΑΓΚΗ

Το μελλοντικό αμυντικό δόγμα για την Ελλάδα πρέπει να βασίζεται στην μη-επανδρωμένη τεχνολογία

Η τεχνολογική υπεροχή των μη-επανδρωμένων οχημάτων επιτάσσει την αλλαγή του αμυντικού δόγματος της Ελλάδος, ιδιαίτερα η χρησιμοποίηση αυτόνομων μη-επανδρωμένων συστημάτων που διοικούνται από παράλληλη αρχιτεκτονική και χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη είναι πια επιβεβλημένη.

Τον Οκτώβριο του 1925 στην Αμερική συνεδρίαζε ένα πολύ παράξενο στρατοδικείο. Ο Στρατηγός William Lendrum Mitchell, που αργότερα θα αναγνωριζόταν ως ο ιδρυτής της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, βρισκόταν βάσει του άρθρου 96 του στρατιωτικού κώδικα κατηγορούμενος για απείθεια στους ανωτέρους του. Ειδικότερα η κατηγορία ανέφερε ότι ο Μίτσελ με την συμπεριφορά του είχε επιφέρει δυσφήμιση στον Στρατό των ΗΠΑ.

Επεξηγηματικά η απείθεια του Στρ/γου Μίτσελ επικεντρωνόταν στο γεγονός ότι κατηγορούσε τους ηγέτες του Στρατού και του Ναυτικού για «σχεδόν προδοσία διοίκησης της εθνικής άμυνας» επειδή επέμεναν στην κύρια οικονομική χρηματοδότηση του δόγματος της θαλάσσιας κυριαρχίας σε θωρηκτά αντί για την αλλαγή του αμυντικού δόγματος με προστιθέμενο άξονα την δημιουργία μιας πολεμικής αεροπορίας. Αναλυτικά ο Μίτσελ υποστήριζε την αύξηση των επενδύσεων στην αεροπορική δύναμη αλλάζοντας το υπάρχων κέντρο βάρος του αμυντικού δόγματος των ΗΠΑ πιστεύοντας ότι αυτό θα αποδειχθεί ζωτικής σημασίας στους μελλοντικούς πολέμους.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Για την παραπάνω ριζοσπαστική δράση του απέναντι στο στρατιωτικό και οικονομικό κατεστημένο ο Μίτσελ καταδικάστηκε από το στρατοδικείο και αποτάχθηκε. Βέβαια αυτό δε άλλαζε το γεγονός ότι ο Μίτσελ ήταν ένας στρατηγικός οραματιστής που αρνήθηκε να παραμείνει σιωπηλός και να διατηρήσει τις προαγωγές και τον μισθό του εις βάρος της εθνικής άμυνας της πατρίδας του. Η δικαίωση του ήρθε μερικά χρόνια αργότερα όταν η αναγνώριση της σημασίας του δόγματος της αεροπορικής ισχύος ως κύρια και σημαντική στρατιωτική δύναμη, δηλαδή ως παράγοντα που θα μπορούσε να κρίνει την έκβαση μιας αναμέτρησης, θα έβρισκε όλο και περισσότερη υποστήριξη από το αμερικανικό Κογκρέσο.

Η σημερινή εποχή στον τομέα του αμυντικού δόγματος, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, προσομοιάζει κατά πολύ την υπόθεση του Μίτσελ. Για παράδειγμα γίνονται πάμπολλες συζητήσεις και αναλύσεις για την αγορά όλο και περισσότερων φρεγατών και αεροσκαφών αμφιβόλου αποτελεσματικότητας όπως η MMSC και το F-35 όλως τυχαίως με κοινό παράγοντα την ίδια εταιρία (Lockheed Martin).

Όμως υπάρχει άμεση ανάγκη για την αναθεώρηση του υπάρχοντος αμυντικού δόγματος δόγματος της Ελλάδος με έμφαση στα μη-επανδρωμένα συστήματα.

Σε αυτό το σημείο ας αναλύσουμε τα κύρια συστατικά στοιχεία που θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα στρατιωτικό δόγμα.

• Πρώτον θα πρέπει να περιγράφει το τεχνικό υπόβαθρο στο οποίο θα πρέπει να βασίζεται, μιας και οι προδιαγραφές και η αντίστοιχη υλοποίηση των οπλικών συστημάτων ενεργοποιούν και την αντίστοιχη στρατηγική με τις ανάλογες τακτικές.

• Ακολουθεί η στρατηγική της εκάστοτε χώρας που θα πρέπει να υποστηρίξει τον επιθυμητό σκοπό σε περιβάλλον αβεβαιότητας.

• Για την μετάβαση από την αβεβαιότητα (αβέβαια κατάληξη με μη ορισμένες πιθανότητες) σε ρίσκο (βέβαιες καταλήξεις με ορισμένες πιθανότητες) χρησιμοποιούμε την έννοια της τακτικής, όπου οργανώνει τον εξοπλισμό, το προσωπικό, την τοποθεσία και γενικά όλους τους διαθέσιμους πόρους που μπορούν να υποστηρίξουν την επιθυμητή στρατηγική.

• Περαιτέρω οι τακτικές ικανότητες συμπληρώνονται από το επιχειρησιακό επίπεδο όπου υλοποιείται η ηγεσία, η διοίκηση, η πρόβλεψη διεξαγωγής μάχης και οι κανόνες εμπλοκής των οπλικών συστημάτων.

Δύο ακόμη σημαντικά σημεία σε ένα δόγμα είναι η παράλληλη θεώρηση της διπλωματίας και γενικότερα του πολιτικού πολέμου (political warfare), δηλαδή η πολύπλευρη υφή του θεάτρου επιχειρήσεων και η ανάλογη υψηλή στρατηγική. Συγκεκριμένα το θέατρο επιχειρήσεων είναι η διεξαγωγή του συνόλου των επιχειρήσεων σε διπλωματική και στρατιωτική πλευρά ενώ η υψηλή στρατηγική είναι η επιθυμητή θέση μιας χώρας στον διεθνή στίβο.

Βασιζόμενοι στις παραπάνω πληροφορίες, ας αναλύσουμε το κατάλληλο δόγμα που θα ήταν κατάλληλο για την Ελλάδα. Μόνο και μόνο από την γεωγραφική υφή και μορφολογία του εδάφους με ορεινές περιοχές και αμέτρητα νησιωτικά συμπλέγματα η Ελλάδα πρέπει να προσανατολίζει το αμυντικό της δόγμα πρώτον στην αεροπορική υπεροχή και συνδυαστικά στην θαλάσσια κυριαρχία. Είναι εμφανές ότι τα μη-επανδρωμένα συστήματα μπορούν να υποστηρίξουν πολύ αποτελεσματικά τους χρόνους απόκρισης του παραπάνω σύνθετου και ιδιαίτερου δόγματος. Επιπροσθέτως οι τεχνολογίες που επιτρέπουν την αυτόνομη λειτουργία των μη-επανδρωμένων συστημάτων, όπως η παράλληλη αρχιτεκτονική μαζί με αισθητήρες που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη δίνουν την βάση για την εξέλιξη της στρατιωτικής επιστήμης.

Συμπερασματικά η κατασκευή και προμήθεια μη-επανδρωμένων εναέριων και θαλάσσιων συστημάτων για την Ελλάδα είναι πια επιβεβλημένη από τα σημερινά γεγονότα. Η συνεχιζόμενη πολιτική της αγοράς και συντήρησης πεπαλαιωμένων ή αμφιβόλου αποτελεσματικότητας αμερικανικών οπλικών συστημάτων πρέπει να σταματήσει.

Εν κατακλείδι η ενεργοποίηση της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας μαζί με την αναζήτηση συνεργασιών σε όλο το φάσμα της στρατιωτικής τεχνολογίας, όπως οι ρωσικές τεχνολογίες, θα προσδώσει τον απαιτούμενο πολλαπλασιαστή ισχύος για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Θεόδωρος Γ. Κωστής