Doğan – Θύμα Βασανιστηρίων στην Τουρκία:«Άκουγα τις κραυγές των γυναικών που βιάζονταν»…

Doğan

Ο Erhan Doğan, ο οποίος βασανίστηκε σε κέντρο κράτησης που είχαν φτιάξει σε γυμναστήριο στην Τουρκία, διηγήθηκε για πρώτη φορά τα βασανιστήρια που υπέστη στον ιστότοπο Bold Medya.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Ο Erhan Doğan, καθηγητής ιστορίας στο επάγγελμα, τέθηκε υπό κράτηση εννέα ημέρες μετά την 15η Ιουλίου 2016, ημερομηνία του αποτυχημένο πραξικοπήματος  και μεταφέρθηκε σε γυμναστήριο που που η αστυνομική διεύθυνση  της Άγκυρας, είχε μετατρέψει σε κέντρο κράτησης.

Η τουρκική κυβέρνηση προχώρησε σε  μαζική καταστολή μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, διερεύνησε 597.783 άτομα με κατηγορίες που αφορούσαν εμπλοκή στο  πραξικόπημα, κρατώντας 282.790, με 94.975 από αυτούς να τελούν σε σύλληψη . Συνολικά 25.912 από τους συλληφθέντες βρίσκονται ακόμη στη φυλακή, σύμφωνα με στοιχεία που παρείχε το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας.

15 Ιουλίου – «στρατόπεδο συγκέντρωσης»

Αυτά που συνέβησαν στο «στρατόπεδο συγκέντρωσης», όπως αναφέρει  σε έκθεση του ο Ιατρικός Σύλλογος της Άγκυρας, δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί πλήρως, αν και ορισμένα θύματα έχουν αναφέρει λεπτομερώς τα βασανιστήρια που υπέστησαν εκεί στο δικαστήριο. Ο Doğan, θύμα των, μίλησε για τα βασανιστήρια που υπέστη εκεί.

Δύο περιοχές στην Άγκυρα χρησιμοποιήθηκαν ως κέντρα βασανιστηρίων σε μαζική κλίμακα: το γυμναστήριο δίπλα στο κεντρικό αστυνομικό τμήμα της Άγκυρας και το ιππικό αθλητικό σωματείο στην περιοχή Beştepe της Άγκυρας.

«Μας υποδέχτηκαν με κλωτσιές και γροθιές»

Αφού το φροντιστήριο του έκλεισε από την κυβέρνηση, ο Doğan ξεκίνησε ένα κέντρο μελέτης και καλοκαιρινής σχολικής προετοιμασίας, με μερικούς από τους συναδέλφους του. Το απόγευμα της 24ης Ιουλίου 2016 το κέντρο μελέτης του δέχτηκε επίθεση από την αστυνομία.

«Μας κρατούσαν και μας ξυλοκοπούσαν στο κέντρο μελέτης μέχρι νωρίς το πρωί. Το πρωί, πήγαμε για πρώτη φορά στο ‘στρατόπεδο κράτησης’. Ρώτησαν ποιος ήταν ο διευθυντής του κέντρου μελέτης. Όταν απάντησα, «Εγώ», με χώρισαν και μετά με πήγαν σε έναν σκοτεινό διάδρομο κάτω από ένα ντους όπου άρχισαν να με χτυπούν με κλωτσιές και γροθιές. Όπως αποδείχθηκε, ήταν μόνο ο αρχικός  ξυλοδαρμός, οι άλλοι που ακολουθούσαν οι πιο σκληροί. “

«Στη συνέχεια με πήγαν στο γυμναστήριο της Αστυνομικής Υπηρεσίας της Άγκυρας, μια μεγάλη εσωτερική αθλητική εγκατάσταση. Τους έβαλαν όλους να φορούν πορτοκαλί πουκάμισα στο γυμναστήριο. Σειρές ανθρώπων με τα χέρια τους από πίσω, πρόσωπα στραμμένα προς τον τοίχο. Μου θύμισε το Γκουαντάναμο. Υπήρχαν ίχνη αίματος στους τοίχους τόσο ψηλά όσο ένας άνθρωπος. Αργότερα έμαθα ότι το αίμα ανήκε σε βασανισμένους στρατιώτες που ξυλοκοπήθηκαν  αμέσως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. “

«Με κρέμασαν στο στράππαδο» (σ.σ όργανο βασανισμού)

«Τότε με έντυσαν  με πορτοκαλί ρούχα. Τα χέρια μας τα είχαμε δεμένα πίσω.  Όποιος άκουγε το όνομά του να καλείται, τρομοκρατείτο. Πήγαιναν το άτομο που καλούνταν σε ένα χώρισμα από πτυσσόμενες οθόνες για να τον βασανίσουν εκεί. Με πήραν το πρώτο βράδυ….»

Συνεχίζει η μαρτυρία:  «Με άρπαξαν από τα μαλλιά μου, χτύπησαν το κεφάλι μου στον τοίχο. Έβγαλαν τα ρούχα μου στο εσώρουχό μου, μετά μου έριχναν  νερό και με χτύπησαν πάλι. Η ομάδα που φοβόμασταν πραγματικά ήταν αυτή που έκανε τη νυχτερινή βάρδια. Υπήρχε μια ομάδα που ερχόταν γύρω στις 11 ή 12 το βράδυ και έφευγε στις 4 το πρωί. Τα βασανιστήρια τους ήταν αφόρητα. Με έκλεισαν για δυόμισι ώρες στο στράππαδο (σ.σ όργανο βασανισμού). Όταν με άφησαν στο έδαφος, νόμιζα ότι όλα τα κόκαλά μου ήταν σπασμένα. Δεν μπορούσα να περπατήσω.

Κραυγές γυναικών που βιάζονται

«Χάσαμε όοιτην αίσθηση του χρόνου, αλλά πρέπει να ήταν στις 28 Ιουλίου περίπου στις 11 το βράδυ όταν κλήθηκε το όνομά μου. Με πήγαν στο διαμέρισμα. Οι μπροστινές οθόνες αφέθηκαν ανοιχτές. Όταν η αστυνομία άρχισε να με χτυπά, είδα τρεις νέες γυναίκες με μαντίλα να οδηγούνται μπροστά από το διαμέρισμα στο οποίο ήμουν. Ήταν 20 έως 25 ετών. Μεταφέρθηκαν σε ένα παρακείμενο διαμέρισμα. “

«Άρχισαν να τις  βασανίζουν. Τα κορίτσια φώναζαν. Εκείνη τη στιγμή, με βασάνιζαν, αλλά ξέχασα την αγωνία μου. Η αστυνομία έλεγε ότι θα βίαζαν τις γυναίκες. Οι γυναίκες τους ικέτευαν: «Μην το κάνεις, μην μας βιάζεις». Συνειδητοποίησα από τις επακόλουθες αντιδράσεις τους και θρηνώντας ότι είχαν βιαστεί. Χρειάστηκαν περίπου 45 λεπτά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις κραυγές αυτών των κοριτσιών.

«Η αστυνομία που με βασάνισε απείλησε να φέρει την κόρη μου και τη γυναίκα μου και να τις βιάσει αν δεν έλεγα τι ήθελαν. Δεν με νοιάζει πλέον για τα βασανιστήρια που υπέστη εκείνο το βράδυ.

«Χρειάστηκαν περίπου 45 λεπτά. Τότε με πήραν, αλλά τα βασανιστήρια των γυναικών στο διπλανό δωμάτιο συνεχίστηκαν. Κρίνοντας από τις κραυγές και τις κραυγές τους, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι βιάστηκαν.

«Εν τω μεταξύ, οι αντιδράσεις της αστυνομίας δίπλα μου ήταν πολύ φυσιολογικές, σαν να έκαναν κάτι που είχαν συνηθίσει να κάνουν.

«Τότε με πήγαν πίσω στο γυμναστήριο, άρχισα να σκέφτομαι να αυτοκτονήσω. Το πρωί, πήγα στην τουαλέτα για να δω αν θα μπορούσα να αυτοκτονήσω. Πήγα πίσω στην πίστη μου, η οποία απαγορεύει την αυτοκτονία… Τα παράτησα. Στη συνέχεια, κάλεσαν τα ονόματα αυτών που θα τους πρόσαπταν κατηγορίες. Όταν άκουσα το όνομά μου να λέγεται, ήμουν χαρούμενος. Το να συλληφθείς και να τεθεί στη φυλακή ακούστηκε σαν βραβείο. “

Τέσσερα άτομα επιβεβαίωσαν τη μαρτυρία του Doğan για τις κραυγές των γυναικών

Τέσσερα άλλα άτομα που συνελήφθησαν στο γυμναστήριο ταυτόχρονα και επικοινώνησαν με το Bold Medya κι  επιβεβαίωσαν τις μαρτυρίες του Doğan για τις γυναίκες.

Τέσσερα άτομα δήλωσαν ότι οι κραυγές των βασανισμένων γυναικών ακούγονταν καθαρά στο γυμναστήριο, ανέφερε ο Bold Medya.

Τρεις από τους μάρτυρες ερμήνευσαν τις κραυγές των γυναικών ως σημάδι ότι βιάστηκαν. Ο τέταρτος μάρτυρας είπε ότι ήταν πιο εξοικειωμένος με το θέμα λόγω του επαγγέλματός του και ότι οι γυναίκες βιάστηκαν με ξένο αντικείμενο. Όλοι οι μάρτυρες δήλωσαν ότι μπορούσαν να εντοπίσουν τους εν λόγω αστυνομικούς.

«Δεν μπορούσα να μιλήσω για τα βασανιστήρια στην αίθουσα του δικαστηρίου»

Ο Ντόζαν δήλωσε ότι οι αστυνομικοί που τον βασάνισαν ήταν παρόντες όταν μεταφέρθηκαν στο δικαστήριο για αγωγή. «Δεν μπορούσα να πω στον δικαστή για τα βασανιστήρια που υπέστη, μήπως με βασανίσουν ξανά. Έμεινα σιωπηλός κατά την ακρόαση, ώστε να με συλληφθούν και να σταλούν στη φυλακή το συντομότερο δυνατό. “

Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, τα βασανιστήρια έγιναν διαδεδομένα και συστηματικά, γεγονός που αποδεικνύεται από τον ειδικό εισηγητή του ΟΗΕ για βασανιστήρια και άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία.

Υστερόγραφο

«το άμεσο επακόλουθο του αποτυχημένου πραξικοπήματος, τα βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης ήταν ευρέως διαδεδομένα, ιδιαίτερα κατά τη στιγμή της σύλληψης και κατά τη διάρκεια της επακόλουθης κράτησης σε αστυνομικές ή φυλακές, καθώς και σε αυτοσχέδιες ανεπίσημες τοποθεσίες κράτησης όπως αθλητικά κέντρα, στάβλοι και διάδρομοι δικαστηρίων », σημείωσε ο ειδικός εισηγητής στην αποστολή του στην Τουρκία μεταξύ 27 Νοεμβρίου και 2 Δεκεμβρίου 2016.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *