Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 09:04 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά η Δύση ζει με αυταπάτες. Αυταπάτες οι οποίες είτε έχουν διαλυθεί είτε διαλύονται σιγά σιγά.
Αρχικά οι λαοί με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θεώρησαν πως δεν πρόκειται να γίνει Γ’ Παγκόσμιος. Η σύγκρουση ΗΠΑ – Σοβιετικής Ένωσης οδήγησε σε Ψυχρό Πόλεμο. Συγκρούσεις υπήρξαν αλλά παρέμειναν σε τοπικό επίπεδο. Οι λαοί της Δύσης θεώρησαν πως δεν θα ξαναβιώσουν πόλεμο στις χώρες τους.
Ο πολύ-πολικός κόσμος στον οποίον ζούμε, με την ύφεση των ΗΠΑ και την ανάδειξη νέων απρόβλεπτων δυνάμεων δείχνει πως διαλύεται αυτή η αυταπάτη της Δύσης.
Η πανδημία covid-19 οδηγεί στη διάλυση της αυταπάτης περί μη πανδημιών λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας υγείας και των υγειονομικών συνθηκών. Όλη η Δύση πίστευε πως οι πανδημίες είναι πια φαινόμενο της Αφρικής ή απομονωμένων περιοχών του Αμαζονίου.
Η πανδημία covid-19 δείχνει πως και το 2020 ο πληθυσμός της γης παραμένει ευάλωτος σε ένα μικροσκοπικό ιό που μπορεί να σκοτώσει εκατομμύρια.
Η πανδημία διέλυσε επίσης την αυταπάτη περί μη ανάγκης του κράτους. Η ύπαρξη κρατικής οντότητας είναι που έσωσε και σώζει κόσμο. Το δημόσιο σύστημα υγείας είναι που σηκώνει το βάρος της πανδημίας covid-19.
Ως επιπλέον στοιχείο για την ανάγκη ύπαρξης κράτους θα θυμίσουμε όταν στην χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κατέρρευσαν οι τράπεζες, το κράτος παρενέβη για να σωθεί ο δυτικός καπιταλισμός. Προβλήματα έχουν τα κράτη και είναι γνωστά. Η μη – ύπαρξη κράτους δεν είναι λύση σε αυτά.
Το πρόβλημα της αποβιομηχανοποίησης της Δύσης είναι επίσης μεγάλο θέμα. Όταν την άνοιξη ο κόσμος έψαχνε μάσκες και αντισηπτικά δεν υπήρχαν στην αγορά, διότι δεν υπήρχε παραγωγή στην Ευρώπη. Τα εργοστάσια ήταν όλα στην Κίνα (ή άλλες χώρες χαμηλού κόστους εργατικού δυναμικού) με αποτέλεσμα να καθυστερήσει ο εφοδιασμός της Ευρώπης.
Άλλη μία αυταπάτη που διαλύθηκε είναι αυτή της Ενωμένης Ευρώπης. Δυστυχώς μπροστά στην κρίση της πανδημίας covid-19 το κάθε κράτος μέλος κοίταξε τον εαυτό του. Ακόμα και τώρα, μέσα Νοεμβρίου, δεν υπάρχει μία ενιαία πολιτική για την πανδημία.
Είτε μιλάμε για τη μορφή του lockdown, είτε για τα χρήματα που η ΕΕ δίνει στα κράτη μέλη (ακόμα δεν έχουν δοθεί) δεν υπάρχει μία ευρωπαϊκή πολιτική. Όλα είναι σε επίπεδο κρατών.
Όταν δεν υπάρχει ενιαία οικονομική πολιτικής, εξωτερική πολιτική και εν τέλει πολιτική για την αντιμετώπιση μίας πανδημίας (εν προκειμένω covid-19), τότε φαίνεται πως το όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης είναι δυστυχώς αυταπάτη.
+ There are no comments
Add yours