Πώς μπορούν οι ΗΠΑ να… σταματήσουν να εξοπλίζουν Ρωσία και Κίνα

Πώς μπορούν οι ΗΠΑ να… σταματήσουν να εξοπλίζουν Ρωσία και Κίνα

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ να εμποδίσει τη Ρωσία και την Κίνα να χρησιμοποιούν αμερικανικό εξοπλισμό για την ενίσχυση των αμυντικών τους κλάδων οδήγησαν σε σκληρό κανονιστικό πλαίσιο – αλλά μάλλον αποτυχή επιβολή του.

Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!

Ως αποτέλεσμα, εργαλεία αμερικανικής κατασκευής συνεχίζουν να εμφανίζονται σε ρωσικά εργοστάσια παραγωγής πυραύλων και στην εφοδιαστική αλυσίδα της Huawei. Με πόλεμο στην Ευρώπη και την Κίνα να απειλεί τους γείτονές της, οι κανόνες αυτοί λοιπόν δεν αρκούν.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους κατασκευάζουν τα πιο προηγμένα εργαλεία ακριβείας τόσο για την κατεργασία μετάλλων όσο και για την κατασκευή ημιαγωγών. Καθώς οι διεθνείς εντάσεις αυξάνονται, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ορθώς προσπάθησαν να απαγορεύσουν στους αντιπάλους να χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία για την κατασκευή όπλων που υπονομεύουν το στρατιωτικό πλεονέκτημα της Αμερικής.

Τον Οκτώβριο του 2022, οι ΗΠΑ επέβαλαν περιορισμούς στις αμερικανικές εταιρείες που πωλούν και συντηρούν εξοπλισμό για την κατασκευή τσιπ κάτω από το επίπεδο των 14 νανομέτρων, το οποίο καλύπτει ημιαγωγούς που είναι απαραίτητοι για την κατασκευή υπερυπολογιστών και την εκπαίδευση μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης, με στόχο τον περιορισμό της πρόσβασης της Κίνας στην τεχνολογία τσιπ που χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση συστημάτων Α.Ι. για στρατιωτική χρήση.

Όταν, δε, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία το 2022, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους περιόρισαν τις πωλήσεις εργαλειομηχανών αιχμής στη Ρωσία για να αποτρέψουν τη χρήση τους για στρατιωτικούς σκοπούς.

Οι σκληροί περιορισμοί στα χαρτιά, ωστόσο, δεν εμπόδισαν τα ρωσικά και κινεζικά εργοστάσια να προμηθεύονται μηχανήματα αμερικανικής κατασκευής. Αναλυτές του κλάδου πιστεύουν ότι οι Κινέζοι κατασκευαστές τσιπ κατάφεραν να βρουν πρόσβαση σε εισαγόμενο εξοπλισμό για την παραγωγή προηγμένων τσιπ. Πολλές δυτικές και ιαπωνικές μηχανές μεταλλουργίας έχουν βρεθεί σε ρωσικά αμυντικά εργοστάσια που παράγουν όπλα τα οποία χρησιμοποιούνται εναντίον ουκρανικών πόλεων.

Οι εταιρείες σημειώνουν ότι τα εργαλεία τους μπορούν να πωληθούν νόμιμα σε έναν πελάτη και στη συνέχεια να μεταπωληθούν σε Ρώσο ή Κινέζο κατασκευαστή του κλάδου άμυνας χωρίς να το γνωρίζουν. Ισχυρίζονται ότι από τη στιγμή που ένα μηχάνημα είναι στα χέρια ενός πελάτη, δεν μπορούν να ελέγξουν τον τρόπο χρήσης του.

Αυτή τη στιγμή, το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ προσπαθεί να επιβάλει τους ελέγχους εξαγωγών χτυπώντας τις πόρτες των εταιρειών για να δει εάν έχουν παραβιάσει κάποιους κανόνες. Ωστόσο, μια συμφωνία του 2004 που υπογράφηκε από τις ΗΠΑ και την Κίνα επιτρέπει μόλις σε δύο Αμερικανούς αξιωματούχους ελέγχου εξαγωγών να εργάζονται στην Κίνα. Αυτοί οι δύο αξιωματούχοι πραγματοποιούν κατά μέσο όρο 55 επισκέψεις-ελέγχους σε χώρους τον χρόνο, επαληθεύοντας περίπου το 1% του συνόλου των αδειών.

Ακόμη και για τις εγκαταστάσεις που επισκέπτονται, οι εταιρείες έχουν συχνά περισσότερες από 100 ημέρες μεταξύ της υποβολής ενός αιτήματος και της χορήγησης πρόσβασης, διαθέτοντας έτσι άφθονο χρόνο για συσκότιση της πραγματικότητας. Οι περισσότεροι σύμμαχοι των ΗΠΑ έχουν ακόμη λιγότερο αποτελεσματικά καθεστώτα επαλήθευσης, γι’ αυτό και ένα δυσανάλογο μερίδιο του περιορισμένου εξοπλισμού που φτάνει στη Ρωσία σήμερα εκτρέπεται ακριβώς μέσω αυτών.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε “αλεπούδες”, ακόμη και από τις ΗΠΑ, να φυλάνε το κοτέτσι. Ορισμένες δυτικές εταιρείες μπορεί να προτιμούν να μην γνωρίζουν πάρα πολλά για τους πελάτες τους, ώστε να μπορούν να κάνουν πιο εύκολα τα στραβά μάτια. Επιπλέον, οι εταιρείες έχουν εμπορικά κίνητρα να εγγυώνται την εμπιστευτικότητα των δεδομένων των πελατών. Έτσι, η αυτο-αστυνόμευση απέτυχε.

Πώς μπορεί λοιπόν η Δύση να αυστηροποιήσει την επιβολή αυτών των κανόνων; Οι εταιρείες που κατασκευάζουν ελεγχόμενα εργαλεία θα πρέπει να λάβουν εντολή να εγκαταστήσουν στεγανό μηχανισμό γεωεντοπισμού σε αυτά. Ένα Apple AirTag κοστίζει λιγότερο από 30 δολάρια. Οι κατασκευαστές εργαλείων εκατομμυρίων δολαρίων μπορούν σίγουρα να βρουν έναν οικονομικά αποδοτικό τρόπο για να ενσωματώσουν εγκεκριμένο από την κυβέρνηση γεωεντοπισμό στις συσκευές διπλής χρήσης τους και να παρέχουν επαλήθευση σε πραγματικό χρόνο στο Υπουργείο Εμπορίου.

Στην ιδανική περίπτωση, εάν ένα απαγορευμένο εργαλείο μεταφερόταν στη Ρωσία ή σε ένα απαγορευμένο κινεζικό εργοστάσιο, θα απενεργοποιούνταν αυτόματα. Στη χειρότερη, οι ερευνητές θα είχαν ιστορικό για το πού έχει βρεθεί.

Ο γεωεντοπισμός πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Τα πιο πολύπλοκα εργαλεία κατασκευής βασίζονται τόσο σε λογισμικό όσο και σε μίνι τρυπάνια ακριβείας. Τα εργαλεία επεξεργασίας μετάλλων που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή αεροπλάνων και συστημάτων πυροβολικού έχουν πολύπλοκα συστήματα υπολογιστικού ελέγχου. Είναι τεχνικά δυνατό όχι μόνο να γνωρίζουμε πού βρίσκονται τα εργαλεία, αλλά και σε τι χρησιμοποιούνται.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται βασικούς κατασκευαστές-συμμάχους όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία για να παρουσιάσουν ένα ενιαίο μέτωπο. Σε τελική ανάλυση, ένα εργαλείο ιαπωνικής κατασκευής φάνηκε ακόμη και σε ρεπορτάζ ειδήσεων μέσα σε μια κινεζική πυρηνική ερευνητική εγκατάσταση. Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να πιέσει για τη διεθνοποίηση αυτών των αυστηρότερων κανονισμών από βασικούς συμμάχους στην Ευρώπη και την Ασία.

Η υποβολή περισσότερων απαιτήσεων προς τις εταιρείες δεν θα ήταν άνευ προηγουμένου. Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ έχει πλήξει τις τράπεζες με πρόστιμα δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διευκόλυνση μεταφορών χρημάτων σε τρομοκρατικές ομάδες και καρτέλ ναρκωτικών. Αντιμετωπίζοντας μεγάλες κυρώσεις, οι τράπεζες επένδυσαν σε εντυπωσιακές πράξεις συμμόρφωσης.

Ως πρώτη γραμμή άμυνας, ορισμένες τράπεζες σήμερα δεν επιτρέπουν τη χρήση VPN στους ιστοτόπους τους, ακριβώς ώστε να μπορούν να εντοπίζουν γεωγραφικά τα αιτήματα και να αποτρέπουν συναλλαγές από χώρες που υπόκεινται σε κυρώσεις. Δεν είναι μεγάλο άλμα να απαιτήσουμε από τους δυτικούς κατασκευαστές εργαλείων να εφαρμόζουν παρόμοιους ελέγχους.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Δύση επέβαλε εκτεταμένους ελέγχους στα εργαλεία επεξεργασίας μετάλλων για να αποτρέπει τη χρήση τους για σοβιετικούς στρατιωτικούς σκοπούς. Το να ασχοληθούμε σοβαρά με τους ελέγχους των εξαγωγών μηχανημάτων σήμερα είναι ένας από τους πιο οικονομικούς τρόπους για να περιορίσουμε ουσιαστικά τις στρατιωτικές δυνάμεις των αντιπάλων μας.

Αντιμετωπίζοντας μια ρεβανσιστική Ρωσία και μια ανταγωνιστική Κίνα, πρέπει να αναζωογονήσουμε αυτές τις τεχνικές, διαφορετικά τα εργαλεία μας θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούνται για την οικοδόμηση ισχύος των στρατών τους.

*Ο Chris Miller είναι ο συγγραφέας του “Chip War”, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Fletcher στο Πανεπιστήμιο Tufts και ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute. Ο Jordan Schneider είναι ο ιδρυτής του “ChinaTalk”, ενός podcast και ενημερωτικού δελτίου σχετικά με την πολιτική τεχνολογίας και τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας.

© 2024 Διατίθεται από το “The New York Times Licensing Group”