Η Αθήνα είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός με πολλά σημαντικά αξιοθέατα παγκόσμιας εμβέλειας. Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζουμε 7 αξιοθέατα που είναι σχετικά άγνωστα στο κοινό και παραμένουν σχεδόν μυστικά, αν και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία της πόλης.
Ναός Αρτέμιδος Αγροτέρας και ο ίσκιος της γριάς: Στη γειτονιά του Μετς στην οδό Αρδηττού και μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από το Παναθηναϊκό Στάδιο, βρίσκονται τα ερείπια ενός από τα σημαντικότερα αρχαία Αθηναϊκά ιερά. Το ιερεό της Αρτέμιδος ήταν ένας ναός ιωνικού ρυθμού, που χτίστηκε το 448 π.Χ., πιθανότατα από τον Καλλικράτη.
Αναφέρεται από τον Πλάτωνα και τον Παυσανία, και σύμφωνα με τον Πλούταρχο αποτελούσε χώρος τέλεσης μυστηρίων. Το ιερό είχε επίσης άμεση σχέση με τη νίκη των Αθηναίων στη Mάχη του Μαραθώνα. Εδώ γίνονταν ετήσιες θυσίες και εορτασμοί προς τιμή της θεάς, εκπληρώνοντας τον όρκο των Αθηναίων να την ευχαριστήσουν για τη νίκη τους στο Μαραθώνα. Σήμερα είναι ένας σηματοδοτημένος αρχαιολογικός χώρος ανάμεσα σε άλλα κτίρια αλλά δεν έχουν διατηρηθεί εμφανή αρχιτεκτονικά στοιχεία. Ωστόσο, το μυστήριο και η ιερότητα του χώρου διατηρήθηκαν στη νεότερη παράδοση της πόλης και οι Αθηναίοι παλαιότερα πίστευαν ότι τα μισογκρεμισμένα σπίτια πίσω από το ιερό σχετίζονταν με μια σειρά από υπερφυσικά φαινόμενα.
Το πιο γνωστό από αυτά ήταν ο μύθος του ίσκιου της γριάς, ο οποίος εντελώς σιωπηλός και κρατώντας ένα αναμμένο κερί εμφανιζόταν κάθε φορά που κάτι κακό επρόκειτο να συμβεί στην πόλη. (Αρδηττού 24, Μετς)
Βατραχονήσι: Το Βατραχονήσι ήταν μια νησίδα στον ποταμό Ιλισό, κοντά στο Ζάππειο, στην περιοχή Ολύμπιον, στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Αγίας Φωτεινής. Ήταν μια πράσινη επίπεδη λωρίδα γης ανάμεσα στις δύο όχθες του ποταμού Ιλισού. Ο ποταμός χωριζόταν στο σημείο αυτό σε δύο κλάδους σχηματίζοντας καταρράκτες και στις δύο πλευρές της νησίδας.
Στην αρχαία Αθήνα, στο μικρό νησί βρισκόταν η ιερή πηγή της Καλλιρόης και η γύρω περιοχή ονομαζόταν Νεραϊδότοπος. Στα χρόνια του Βασιλιά Όθωνα, η περιοχή συγκέντρωνε αρχικά καφενεία, γνωστά ως «καφέ-σαντάν», που φιλοξενούσαν ξένους καλλιτέχνες καμπαρέ και άλλα παρόμοια σόου, και ήταν κυρίως τόπος συνάντησης παράνομων ζευγαριών.
Με το πέρασμα του χρόνου τα καφενεία εκείνα αντικαταστάθηκαν με κέντρα που προορίζονταν για τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις. Μετά από μια καταστροφική πλημμύρα στα τέλη του 1896, ο ένας από τους δύο κλάδους του ποταμού επιχωματώθηκε και σήμερα σώζεται ένα μικρό ανενεργό ακάλυπτο τμήμα της κοίτης του δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Φωτεινής.
Τέλος, στα χρόνια του βασιλιά Όθωνα χτίστηκε στο σημείο ένα τρίτοξο πέτρινο γεφύρι πάνω από το ποτάμι, το οποίο σήμερα είναι κρυμμένο κάτω από τον δρόμο στη συμβολή των οδών Αρδηττού και Αθανασίου Διάκου. (Διασταύρωση των οδών Αθανασίου Διάκου και Αρδηττού, Μετς)
Η φυλακή του Σωκράτη: Λίγα μόλις μέτρα από το Ηρώδειο στους πρόποδες του λόφου Φιλοπάππου (κοντά στον Λουμπαρδιάρη) μια κατασκευή που μοιάζει με σπήλαιο θεωρείται από πολλούς αρχαιολόγους το μέρος όπου κρατήθηκε αιχμάλωτος ο Σωκράτης πριν δηλητηριαστεί.
Η ιστορική έρευνα δείχνει ότι ο αρχαιολογικός χώρος είναι δύσκολο να ταυτιστεί με τη φυλακή της αρχαίας Αθήνας. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία, όπως το γεγονός ότι χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ., είχε θέα σε κεντρικό δρόμο, βρισκόταν σε λάκκο και είχε εγκαταστάσεις λουτρών, στοιχεία που συμφωνούν με τις περιγραφές της φυλακή στους Διαλόγους του Πλάτωνα. Επίσης μεταξύ των αντικειμένων που ανακαλύφθηκαν στα ερείπια του κτηρίου ήταν και ένα μικρό φθαρμένο αγαλματίδιο του Σωκράτη.
Η λαξευμένη κατασκευή ανήκε πιθανότατα σε ένα μάλλον επιβλητικό διώροφο ή τριώροφο κτίριο, το οποίο κάποιοι μελετητές θεωρούν τμήμα οικίας. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι σπηλιές καλύφθηκαν με τσιμεντένιο προστατευτικό τοίχο για να χρησιμοποιηθούν ως κρύπτη για τις αρχαιότητες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, το οποίο έκρυψε πολλά από τα εκθέματά του για να μην κλαπούν από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής.
Είτε πρόκειται για τη φυλακή του διάσημου φιλοσόφου είτε όχι, πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον αξιοθέατο που παραβλέπεται από τους επισκέπτες της γειτονικής Ακρόπολης και είναι επίσης σχετικά άγνωστο στους ντόπιους. (Ροβέρτου Γκάλλι 43, Λόφος Φιλοπάππου)
Αγία Δύναμις: Το εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης βρίσκεται στη οδό Μητροπόλεως, έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας, περιτριγυρισμένο πλήρως από το μοντέρνο κτίριο του ξενοδοχείου Electra Metropolis. Η εκκλησία χτίστηκε τον 16ο αιώνα πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού του Ηρακλή. Το όνομα Αγία Δύναμις αναφέρεται στην Παναγία ως προστάτιδα των εγκύων, προκειμένου να γεννήσουν δυνατά παιδιά.
Με αυτόν τον τρόπο εκχριστιανίστηκε η πίστη στη δύναμη του Ηρακλή και έγινε δύναμη της Παναγίας. Κάτω από το δάπεδο του ιερού υπάρχει μια μεγάλη υπόγεια σπηλιά μήκους περίπου 15 μέτρων, η οποία συνεχίζει μέχρι την είσοδο μιας σήραγγας. Ο μύθος λέει ότι η σήραγγα καταλήγει στην Καισαριανή (στους πρόποδες του βουνού Υμηττού). Σύμφωνα με την παράδοση, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ήταν σε αυτό το σπήλαιο που οι ιερείς είχαν κρυμμένους εκκλησιαστικούς θησαυρούς και κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 αυτή η σύραγγα χρησιμοποιήθηκε για να μεταφερθούν πυρομαχικά και είδη πρώτης ανάγκης για την ενίσχυση των Ελλήνων επαναστατών σε όλη την Αθήνα και Αττική.
Ο ναός περιβαλλόταν και από άλλα κτίρια που κατεδαφίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα για να διευρυνθεί η οδός Μητροπόλεως και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της νέας πόλης. (Μητροπόλεως 24, Πλατεία Συντάγματος)
Κοραή 4 – Κρατητήρια Kommandantur: Αν τύχει να διασχίσετε την οδό Κοραή, δεν αποκλείεται να παρατηρήσετε τη χαρακτηριστική πινακίδα που γράφει «Xώρος Ιστορικής Μνήμης 1941-1944». Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, στην οδό Κοραή βρισκόταν η Γερμανική Φρουρά με τις διάφορες υπηρεσίες των στρατευμάτων κατοχής και η Κομαντατούρ στην οδό Κοραή 4, ένα μέρος όπου βασανίστηκαν χιλιάδες Έλληνες αγωνιστές της αντίστασης, καθώς και αρκετοί Γερμανοί αντιφρονούντες.
Τα κελιά βρίσκονταν στα υπόγεια, τα οποία είχαν κατασκευαστεί αρχικά ως αντιαεροπορικό καταφύγιο. Οι Ναζί δεν άφησαν αρχεία και η ιστορία των κρατητηρίων έχει καταγραφεί μέσα από λίγες επιγραφές που διασώθηκαν, ονόματα που γράφτηκαν στους τοίχους από τους κρατούμενους, μικροαντικείμενα, προσωπικές σημειώσεις και μαρτυρίες ανθρώπων που μεταφέρθηκαν εκεί.
Οι Γερμανοί έβαφαν τακτικά τους τοίχους των κελιών με αποτέλεσμα οι χαραγμένες στους τοίχους σημειώσεις των κρατουμένων να χαθούν. Φαίνεται όμως ότι στο τέλος του πολέμου έφυγαν βιαστικά και δεν κατάφεραν να κάνουν το ίδιο στο δεύτερο υπόγειο, με αποτέλεσμα οι επιγραφές στους τοίχους εκεί να υπάρχουν ακόμα.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το αξιοθέατο (και τις ώρες επίσκεψης), το οποίο λειτουργεί υπό την αιγίδα της Εθνικής Ασφαλιστικής, ιδιοκτήτριας του κτιρίου, επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα korai4.gr. (Κοραή 4, Αθήνα)
Λεωφόρος Αμαλίας 42: Μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην ιστορία της Αθήνας είναι γνωστή ως Δεκεμβριανά και αναφέρεται σε μια σειρά ένοπλων συγκρούσεων που έλαβαν χώρα από τον Δεκέμβριο του 1944 έως τον Ιανουάριο του 1945, μεταξύ των ανταρτικών δυνάμεων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και των βρετανικών και ελληνικών κυβερνητικών δυνάμεων. Η αρχή τους, στις 3 Δεκεμβρίου 1944, σημαδεύτηκε από πυροβολισμούς αστυνομικών δυνάμεων μπροστά στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη κατά της διαδήλωσης του ΕΑΜ, που οργανώθηκε ως απάντηση στο τελεσίγραφο της κυβέρνησης για εθνική ενότητα και αφοπλισμό όλων των ανταρτών.
Οι συμπλοκές αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν 33 διαδηλωτές και να τραυματιστούν άλλοι 148. Οι μάχες διήρκεσαν 33 ημέρες και ήταν η μοναδική περίπτωση που έλαβαν χώρα ένοπλες συγκρούσεις τέτοιου μεγέθους στην πρωτεύουσα από τη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους το 1830. Το κύριο πεδίο μάχης βρισκόταν γύρω από την περιοχή Μακρυγιάννη και στην αρχή της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Στους τοίχους του κτιρίου στη Λεωφόρο Αμαλίας 42, ακριβώς απέναντι από την Πύλη Ανδριανού, σημάδια από σφαίρες είναι ορατά μέχρι σήμερα ως υπενθύμιση αυτών των θλιβερών γεγονότων. Χιλιάδες Αθηναίοι περνούν καθημερινά από το κτίριο, αλλά ελάχιστοι έχουν προσέξει αυτό το μνημείο της σύγχρονης ιστορίας της πόλης μας. (Λεωφόρος Αμαλίας 42, Μακρυγιάννη)
Ακαδημίας 58Α – Η μυστηριώδης πόρτα: Ένα αινιγματικό κτίριο βρίσκεται στην οδό Ακαδημίας 58Α, το οποίο αποτελεί προέκταση του νεοκλασικού αρχοντικού, στην οδό Μαυρομιχάλη 6, που χτίστηκε την περίοδο 1882-85 ως οικία του Ερνέστου Τσίλλερ. Ο Τσίλλερ ήταν Γερμανός αρχιτέκτονας από τη Σαξονία, που δραστηριοποιήθηκε στη Βιέννη και την Ελλάδα κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους και πιο γνωστούς αρχιτέκτονες στην Ελλάδα.
Ο Τσίλλερ έζησε σε αυτό το αρχοντικό μέχρι το 1912, το οποίο μετά αγοράστηκε σε δημοπρασία από τον τραπεζίτη και συλλέκτη έργων τέχνης Διονύσιο Λοβέρδο. Υπάρχουν πολλές εικασίες για το τι ακριβώς αντιπροσώπευε αυτό το κτίριο. Οι φήμες το ήθελαν να σχετίζεται με απόκρυφα γεγονότα, καθώς ο θρησκευτικός μυστικισμός του είχε εγείρει δεκάδες ερωτηματικά. Τα κύρια χαρακτηριστικά του κτιρίου είναι η μεγάλη γοτθική πόρτα του, καθώς και οι θόλοι στον λεγόμενο ναό που υπήρχε στο εσωτερικό του. Πολλοί ερευνητές και λάτρεις του μυστηρίου μιλούν για υπόγεια περάσματα και στοές, αφού μέσα στο κτίριο υπάρχουν σφραγισμένες καταπακτές, μυστικές πόρτες και περίεργα σύμβολα.
Αλλά το πιο περίεργο στοιχείο, που ήταν το σήμα κατατεθέν του κτιρίου και ίσως η αφετηρία όλου του μυστηρίου, ήταν ο επιβλητικός δράκος που στόλιζε την είσοδο του σπιτιού, ο οποίος δυστυχώς αφαιρέθηκε, μετά από φήμες και τηλεοπτικές εκπομπές που παρουσίαζαν το κτίριο ως ναό σατανιστικών τελετών. Σήμερα, μετά από χρόνια καταστροφής, το κτίριο έχει αρχίσει να ανακαινίζεται για να γίνει παράρτημα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου και να ανοίξει για πρώτη φορά στο κοινό (ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με πολλές φωτογραφίες από το εσωτερικό του κτηρίου θα βρείτε εδώ). (Ακαδημίας 58Α, Αθήνα)
Όλα τα παραπάνω αξιοθέατα αποτελούν μέρος της ιστορίας της Αθήνας και η ανακάλυψή τους θα κάνει κάθε επίσκεψη στην Αθήνα μοναδική. Είναι όμως και κρυφή χαρά και για τους Αθηναίους να ανακαλύπτουν ξανά την πόλη τους και να μαθαίνουν κάτι νέο γι΄ αυτήν.
Αν θέλετε να συνδυάσετε μια περιήγηση στην Αθήνα με μια ευχάριστη διαμονή στο κέντρο της πόλης, η ιδανική λύση είναι το ξενοδοχείο Kimon Hotel Athens. Μοντέρνο, φιλόξενο, οικονομικό και σε στρατηγικό σημείο στην γειτονιά της Πλάκας, θα σας κλέψει την καρδιά.
Related posts:
10 ιστορικά κτήρια της Αθήνας «μιλούν» για το παρελθόν τους
5 κλασικά κτήρια στη Αθήνα που δεν υπάρχουν πια | Τι απέγινε το Δημοτικό Θέατρο της πρωτεύουσας
Αγία Φωτεινή Ιλισσού | Ένα Ιερό του Πανός και η γέφυρα του Όθωνα στο κέντρο της Αθήνας
Πώς πήρε το όνομά της η Κάνιγγος, η Βερανζέρου ή η Λένορμαν; | Ποιος ήταν ο Σατωβριάνδος και ποιος ο Σανταρόζα;