Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 08:05 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!Ελάχιστοι τους ξέρουν κι ακόμα λιγότεροι τους έχουν τιμήσει. Κι όμως έδωσαν τη ζωή τους, για την Ελλάδα την ώρα που οι περισσότεροι έσκυβαν το κεφάλι στην επερχόμενη Γερμανική Κατοχή.
Στις 23 Απριλίου 1941 η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειπε την Αθήνα για τη Κρήτη. Σε λίγο θα άρχιζε η τραγωδία της Κατοχής. Βορειότερα όμως στα βουνά της Ηπείρου άρχιζε μια άλλη τραγωδία. Αυτή του νικητή Ελληνικού Στρατού που υποχρεωνόταν να παραδοθεί στους ηττημένους Ιταλούς και τους εισβολείς Γερμανούς.
Ο Γεώργιος Τσολάκογλου, διοικητής του Γ Σώματος Στρατού έχει υπογράψει συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς και αργότερα θα αμειφθεί με τη θέση του πρωθυπουργού. Στους όρους της συνθηκολόγησης περιλαμβάνεται η παράδοση του οπλισμού.
Στο χωριό Σταυράκι Ιωαννίνων ο Ταγματάρχης Πυροβολικού Κώστας Βερσής, 40 χρόνων, δεν θέλει να παραδώσει και τα δικά του πυροβόλα. Διαφωνεί. Διατάσσει τους άνδρες του να τα παγιδέψουν με εκρηκτικά δίνει εντολή για πυροδότηση. Μέσα στις εκρήξεις βγάζει το περίστροφό του κι αυτοκτονεί!
Η πολιτεία έδωσε το όνομα του στο Στρατόπεδο της Άρτας, ενώ η τάξη της Σχολής Ευελπίδων του 2010 ονομάστηκε «τάξη Ταγματάρχη Πυροβολικού Κωνσταντίνου Βερσή». Πάλι καλά…
Ο υποστράτηγος Ιωάννης Ζήσης, 60 χρόνων, την ίδια εποχή ήταν διοικητής της Ταξιαρχίας Έβρου. Είχε υπό τις διαταγές του 2.100 άνδρες. Οι Γερμανοί μπαίνουν στη Θράκη. Η Ταξιαρχία κινδυνεύει να αιχμαλωτιστεί. Τότε ο Ζήσης παίρνει την απόφαση να περάσει τον Έβρο, όπως έλεγε το σχέδιο που είχε εκπονηθεί και να καταφύγει με τους άνδρες του στην ουδέτερη Τουρκία. Εκεί αφοπλίζονται και τους ανακοινώνεται ότι θα παραμείνουν αιχμάλωτοι έως το τέλος του πολέμου. Ο υποστράτηγος βλέποντας ότι γλίτωσε, μεν, τους άνδρες του από την Γερμανική αιχμαλωσία, αλλά τους οδήγησε στη Τουρκική αυτοκτονεί με περίστροφό του που είχε κρύψει στις αποσκευές του. Ήταν 9 Απριλίου 1941.
Τον Φεβρουάριο του 1942 ένα μεγάλο μέρος οπλιτών και αξιωματικών προωθείται στη Μέση Ανατολή κι οι υπόλοιποι επιστρέφουν στην κατεχόμενη Ελλάδα.
Οι τραγικές αποφάσεις δεν σταματούν εδώ. Στο Ριζό της Μακεδονίας ο λοχαγός Ευάγγελος Νομικός, από τις Κυκλάδες δίνει τέλος στη ζωή του για να αποφύγει την αιχμαλωσία από τους Γερμανούς, ενώ το ίδιο κάνει και ο ανθυπολοχαγός Νίκος Πάππης από τη Χίο στο Νοσοκομείο των Καμένων Βούρλων όταν πλησίαζαν τα στρατεύματα του Γ’ Ράιχ.
Ο κατάλογος κλείνει με την αυτοκτονία της Πηνελόπης Δέλτα με ισχυρή δόση δηλητηρίου όταν η Αθήνα υποδεχόταν βουβά και με κλειστά παράθυρα τους Γερμανούς.