4 κορβέτες Gowind HN | Η πρώτη προσφορά της Naval Group και η «ναυμαχία» με Ολλανδούς και Ιταλούς

Σύμφωνα με την Γαλλική πρόταση ο χρόνος κατασκευής κάθε Gowind υπολογίζεται στους 30-32 μήνες.

κείμενο Κώστας Σαρικας

Αποφασισμένοι έπειτα από την συμφωνία για τις φρεγάτες Belharra να κερδίσουν και τη «ναυμαχία» για τις καινούργιες Ελληνικές κορβέτες εμφανίζονται οι Γάλλοι με τις επόμενες εβδομάδες να κρίνονται ως καθοριστικές για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Έχουν να ανταγωνιστούν την εξαιρετική πρόταση των Ολλανδών με την κορβέτα Sigma 10514 η οποία αποτελεί σύμφωνα με τους Επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού ένα ανάλογων δυνατοτήτων πλοίο με ερωτηματικό να παραμένει ακόμη η Ιταλική πρόταση η οποία αναμένεται το επόμενο διάστημα για την μεγαλύτερου εκτοπίσματος κορβέτα Doha η οποία παραπέμπει περισσότερο σε μια μικρή φρεγάτα.

Σύμφωνα με πληροφορίες η αρχική πρόταση των Γάλλων της Naval Group για τέσσερις κορβέτες Gowind, με πλήρη οπλισμό και με την υποστήριξη-εκπαίδευση να περιλαμβάνεται στο συνολικό πακέτο, αγγίζει το 1,7 δις ευρώ. Με τους Γάλλους όμως να εμφανίζονται ανοιχτοί στη διαπραγμάτευση όπως άλλωστε έκαναν και στην υπόθεση των φρεγατών Belharra όπου τελικά έπεσαν στα 3,050 δις ευρώ για τρεις φρεγάτες με πλήρη οπλισμό και υποστήριξη.

Η πίεση ήδη είναι μεγάλη από τους Ολλανδούς ενώ άγνωστη προς το παρόν παραμένει η Ιταλική πρόταση της Fincantieri με την Doha αν και θεωρείται δεδομένο ότι το κόστος για τέσσερα πλοία αναμένεται να είναι αρκετά υψηλότερο αφού πρόκειται για σαφώς μεγαλύτερη Μονάδα η οποία ξεπερνά σε εκτόπισμα τους 3200 τόνους. Το Πολεμικό Ναυτικό έχει ως στόχο να πιέσει ώστε το συνολικό κόστος να πέσει ακόμα και κάτω από το 1,5 δις προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα για την αναβάθμιση των ΜΕΚΟ.

Η Γαλλική πρόταση αφορά την Gowing με εκτόπισμα τους 2800 τόνους δηλαδή το πλοίο που κατασκευάζεται ήδη για λογαριασμό του Αιγυπτιακού πολεμικού ναυτικού. Η διαμόρφωση την οποία προτείνει η κατασκευάστρια Naval Group περιλαμβάνει 16 αντιαεροπορικούς πυραύλους MICA, όπως άλλωστε επιθυμεί το Πολεμικό Ναυτικό, το ραντάρ NS-100, σύστημα εγγύς προστασίας(CIWS) RAM, πυροβόλο Οto Melara 76mm, σόναρ τρόπιδας(Ηull Mounted) και συρόμενο σόναρ Captas-2 και σύστημα πρόωσης CODLOD(Combined Diesel -Electric orDiesel).

To Πολεμικό Ναυτικό φαίνεται ότι επιλέγει ως αντιαεροπορικούς πυραύλους τους Mica έναντι άλλων προτάσεων αφού τους ίδιους πυραύλους χρησιμοποιεί ήδη και η Πολεμική Αεροπορία τόσο στα Mirage όσο και στα Rafale. Ο κοινός με την ΠΑ πύραυλος εξυπηρετεί το ΠΝ για λόγους κόστους, συντήρησης και αναβάθμισης και αυτός φαίνεται ότι είναι ο λόγος που οι Επιτελείς καταλήγουν σε αυτή την επιλογή.

Η προτεινόμενη από τους Γάλλους Gowind έχει μήκος 102 μέτρα, μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα έως 25 κόμβους και με την οικονομική ταχύτητα των 15 κόμβων θα έχει αυτονομία 4.500 μίλια με 95 άτομα πλήρωμα και ομάδες Ειδικών Επιχειρήσεων συνολικά. Θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενεί οργανικό ελικόπτερο έως και 11 τόνων αλλά και UAV κλάσης S-100 ενώ θα διαθέτει και δύο ταχύπλοα RHIB μήκους 7 μέτρων.

Οι Γάλλοι-όπως και οι Ολλανδοί-αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο ναυπήγησης των κορβετών σε Ελληνικά ναυπηγεία όπως ακριβώς έκαναν και για τις Aιγυπτιακές Gowind με την πρώτη να κατασκευάζεται στη Lorient και τις υπόλοιπες τρεις στα ναυπηγεία της Αλεξάνδρειας. Προϋπόθεση φυσικά είναι να βρεθεί λύση στο εξαιρετικά «θολό» τοπίο των Ελληνικών ναυπηγείων. Το γεγονός ότι ήδη στα ναυπηγεία της Lorient υπάρχουν παραγγελίες έως και το 2026 σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις των Γάλλων της Naval Group δεν αποτελεί πρόβλημα. Και σε περίπτωση που η Ελλάδα και το Πολεμικό Ναυτικό συμφωνήσουν τελικά για τις Gowind εμφανίζονται έτοιμοι να αλλάξουν τη σειρά κατασκευής και να δώσουν προτεραιότητα στις Ελληνικές κορβέτες.

Σύμφωνα με την Γαλλική πρόταση ο χρόνος κατασκευής κάθε Gowind υπολογίζεται στους 30-32 μήνες.

σ.σ de-facto – ας δούμε τα χαρακτηριστικά των Gowind

Η οικογένεια Gowind

Η οικογένεια Gowind περιλαμβάνει σκάφη μήκους από 85 έως 111 μέτρα και εκτόπισμα από 1.000 μέχρι 3.100 τόνους. Όλες οι κορβέτες Gowind μπορούν να αναπτύξουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV), μη επανδρωμένα οχήματα επιφανείας (USV) και μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα (UUV). Στο κατάστρωμα υπάρχει υπόστεγο για ελικόπτερο μέχρι 10 τόνων ή drones. Οι κορβέτες έχουν αυξημένη ικανότητα ανίχνευσης και θήρευσης υποβρυχίων. Το γεγονός, μάλιστα, ότι διαθέτουν ελικόπτερο επεκτείνει τις ανθυποβρυχιακές αυτές ικανότητες.

Το οπλικό σύστημα της πλατφόρμας αποτελείται από ένα πολυλειτουργικό ραντάρ και βλήματα εδάφους-αέρος VL MICA-M με βεληνεκές 20χλμ. Είναι οπλισμένο με αντιπλοϊκούς πυραύλους Exocet. Το σύστημα πρόωσης είναι  Combined Diesel and Diesel (CODAD) και περιλαμβάνει υδροστροβίλους για βελτιωμένη ευελιξία σε ρηχά νερά και επιδόσεις υψηλής ταχύτητας. Ένας κεντρικός ιστός φέρει το ραντάρ και άλλους αισθητήρες επιτρέποντας έτσι κατόπτευση 360 μοιρών χωρίς νεκρά σημεία. Η Naval Group προσφέρει δύο παραλλαγές της κλάσης: Gowind 1000 και Gowind 2500 ενώ η Μαλαισία με τη βοήθεια της Naval Group ανέπτυξε εγχώρια την Gowind 3100.

Οι διαφορές μεταξύ των Gowind 1000 και Gowind 2500 όσον αφορά τον οπλισμό είναι στον εκτοξευτή VL MICA-M με οχτώ κυψέλες και τέσσερις εκτοξευτές Exocet στην πρώτη και 16 κυψέλες VL MICA-M, οκτώ εκτοξευτές Exocet και δύο τριπλούς τορπιλοσωλήνες στην δεύτερη. Επιπλέον οι Gowind 2500 φέρουν τα συστήματα ηλεκτρονικής υποστήριξης Vigile 200 Tactical R-ESM System, Altesse Naval C-ESM Sylena και σύστημα εκτόξευσης αντιμέτρων Sylena MK2 decoy launcher system. Οι προδιαγραφές μας κάνουν να πιστεύουμε ότι το Πολεμικό Ναυτικό θα στραφεί προς τις Gowind 2500 σαν μεγαλύτερη και πιο αξιοποιήσιμη πλατφόρμα.

Οι Gowind ενσωματώνουν όλες τις τεχνολογίες στελθ, τις οποίες έχει αναπτύξει Naval Group τις τελευταίες δεκαετίες. Η ενσωμάτωση όλων των αισθητήρων σε έναν ιστό με κεκλιμένες επιφάνειες βοηθά ιδιαίτερα σε αυτή τη φιλοσοφία, όπως και η έλλειψη κλασικών φουγάρων. Εν κατακλείδι θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι κορβέτες Gowind 2500 δεν είναι τίποτα λιγότερο από μικρές φρεγάτες.

Ανθυποβρυχιακή ασπίδα

Οι αυξημένες ανθυποβρυχιακές ικανότητες της Gowind σημαίνουν ότι θα αναλάβει την καταδίωξη των εχθρικών υποβρυχίων που θα επιδιώξουν να απειλήσουν τον στολίσκο, στον οποίο η κορβέτα είναι ενταγμένη. Κινούμενες υπό την κάλυψη της αντιαεροπορικής ασπίδας των Belh@rra και χρησιμοποιώντας τα φερόμενα σόναρ, θα σαρώνουν την περιοχή για πιθανές υποβρύχιες απειλές. Πολύτιμος βοηθός είναι το καινούργιο ελικόπτερο MH-60R Seahawk (αναμένεται να αγοραστούν και άλλα για να εξυπηρετηθούν τα νέα αποκτήματα του στόλου) που έχουν, όπως και τα ελικόπτερα των φρεγατών του στολίσκου.

Μια τέτοια ομάδα κρούσης μπορεί να φράξει την κάθοδο των τουρκικών πλοίων σε περίπτωση σύρραξης και να δημιουργήσει μια ζώνη άρνησης πρόσβασης των Τούρκων σε μεγάλα τμήματα της Ανατολικής Μεσογείου, παρέχοντας και ασπίδα προστασίας για πτήσεις από και προς το FIR Λευκωσίας. H απόσταση μεταξύ Ρόδου και Καστελλορίζου είναι σχεδόν 120 χλμ. Ένας στολίσκος υπό μια Belh@rra τοποθετημένος νότια και περισσότερο προς Μεγίστη θα μπορούσε να παράσχει κάλυψη από αέρος στο μικρό νησιωτικό σύμπλεγμα.

Η Ρόδος έχει δική αντιαεροπορική άμυνα έως και μεσαίου βεληνεκούς, επιτρέποντας μια αλληλοεπικάλυψη των αντιαεροπορικών δυνατοτήτων χερσαίων και θαλάσσιων στοιχείων. Μια τέτοια τοποθέτηση “κλείνει” τον κόλπο της Αττάλειας προς Δυσμάς. Η απόσταση μεταξύ Ρόδου και Κύπρου είναι σχεδόν 500 χλμ. Δύο τέτοιοι στολίσκοι τοποθετημένοι, ο ένας στην περιοχή 50 χλμ νοτιοανατολικά του Καστελλορίζου και ένας άλλος περίπου 100 χλμ ανατολικότερα, σε συνδυασμό με το σύστημα αεράμυνας της Κύπρου μπορούν να διασφαλίσουν ότι τίποτα δεν θα περάσει, από αέρος και θαλάσσης.

Η χρήση των δύο και όχι τριών Belh@rra λαμβάνει υπόψη ότι για οποιονδήποτε λόγο (επισκευών, ανεφοδιασμού, ή και απωλειών) το ένα από τα τρία πλοία δεν θα είναι άμεσα διαθέσιμο, ή και αν είναι θα μπορεί να αποτελεί εφεδρεία για χρήση σε όποια περίπτωση κρίνουν οι ένοπλες δυνάμεις ότι χρειάζεται. Γι’ αυτό η βέλτιστη λύση είναι και η αγορά τέταρτου πλοίου, ώστε η φραγή να είναι ακόμα πιο σφιχτή. Σε αυτό το πλαίσιο οι κορβέτες Gowind, οι παλαιότερες φρεγάτες και τα υποβρύχια θα αναλάβουν τον εντοπισμό και την εξουδετέρωση των τουρκικών υποβρυχίων, που υπό τις παρούσες και τις μελλοντικές συνθήκες αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή κατά του ελληνικού στόλου.