Last updated on 14 Απριλίου, 2021 at 08:13 μμ
Thank you for reading this post, don't forget to subscribe!
Είναι γεγονός πως η επέκταση των χωρικών υδάτων από τα 6 ν.μ. στα 12, είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα μας. Και είναι επίσης γεγονός που ουδείς πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης το άσκησε. Eπίσης είναι γεγονός πως το τουρκικό casus belli έχει πετύχει το σκοπό του.
Δεν ασκήσαμε ένα αναφαίρετο δικαίωμά μας, μόνο με την απειλή. Χωρίς να κάνει κάτι εμπράκτως η Τουρκία. Βέβαια η επέκταση δεν είχε γίνει ούτε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ούτε από τον Ανδρέα Παπανδρέου, που δεν τους χαρακτηρίζει η φοβικότητα απέναντι στην Τουρκία.
Προφανώς ζύγισαν όλες τις παραμέτρους της διεθνούς πολιτικής και δεν επεξέτειναν, στην διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας τους, τα χωρικά μας ύδατα.
Καλό είναι επίσης να θυμόμαστε πως η «αβλαβής διέλευση» πλοίων μέσα από τα χωρικά ύδατα ξένου κράτους, σύμφωνα με την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της θάλασσας, δεν είναι ελεύθερη διέλευση, αλλά υπό ορισμένους περιορισμούς. Λίγοι περιορισμοί, υπαρκτοί όμως περιορισμοί.
Σήμερα τίθεται και πάλι το ζήτημα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων, και μάλιστα μετ΄ επιτάσεως, από πολιτικές παρατάξεις διαφορετικών ιδεολογικών και πολιτικών προσανατολισμών.
Η κυβέρνηση οφείλει να ζυγίσει:
1.κατά πόσον μια τέτοια κίνηση εκ μέρους της Ελλάδας κλιμακώνει, έτι περαιτέρω, την ήδη τεταμένη κατάσταση
2. κατά πόσον μπορεί να υποστηρίξει επιχειρησιακά, επί του πεδίου, αυτήν την απόφαση της.
1. Είναι δεδομένο πως η διεθνής κοινότητα, τουλάχιστον στο επικοινωνιακό επίπεδο, καταλογίζει στην Τουρκία όλη την ευθύνη για την σημερινή κατάσταση. Αυτό βοηθά την πατρίδα μας στην συγκρότηση συμμαχιών στο διπλωματικό και όχι μόνον τομέα. Αν προχωρήσουμε τώρα, σε αυτήν την φάση, στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων, ενδεχομένως να χάσουμε αυτό το πλεονέκτημα. Να καταστούμε συνυπεύθυνοι.
2. Ο δεύτερος ανασταλτικός παράγοντας είναι πολύ πιο σοβαρός. Μπορούμε να υποστηρίξουμε επιχειρησιακά αυτήν την απόφαση μας; με δεδομένο το καθεστώς του τουρκικού casus belli, γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσει η Τουρκία; Με τοπικό επεισόδιο; Με γενικευμένη σύρραξη; Ή απλώς θα επιχειρήσει να αμφισβητήσει εμπράκτως αυτήν την απόφαση της ελληνικής κυβερνήσεως, μεταθέτοντας σε αυτήν την κλιμάκωση της κρίσεως; Και σε αυτήν την περίπτωση ποια θα είναι η τουρκική ανταπάντηση;
Βλέπουμε πως οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα για να απαντήσουν σε μια τουρκική αντίδραση που θα έχει μεγάλο εύρος, καθώς η Τουρκία θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, εκτός αν…
Πάντα, παρόμοιες ιστορικές αποφάσεις που αφορούν την ειρήνη, με όλες τις συνέπειες της ή το πόλεμο, με όλες τις συνέπειες του, τις λαμβάνουν οι πολιτικοί ηγέτες μέσα στην απόλυτη μοναξιά τους. Συνομιλούν μόνον με την Ιστορία.
Στον αντίλογο θα έλεγε κανείς πως ποτέ δεν θα υπάρξει μία άριστη συγκυρία για να αποφασιστεί επέκταση στα 12 ν.μ . Το να περιμένουμε Τούρκο ηγέτη ο οποίος θα αλλάξει όλη την εξωτερική πολιτικής της Τουρκίας εκ θεμελίων, φαντάζει ουτοπικό.
Ίσως τώρα να είναι η κατάλληλη ευκαιρία, αφού και οι σχέσεις της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ είναι κακές, η Ρωσία στέλνει μήνυμα στήριξης της Ελλάδας στο συγκεκριμένο θέμα και η Γαλλία έχει ταυτόσημα με εμάς αντιτουρκικά συμφέροντα.
Ως προς το σκέλος των Ενόπλων Δυνάμεων ναι θα μπορούσαμε να περιμένουμε απλά την παραλαβή των Rafale ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. Σίγουρα όμως πρώτα ξεκινάς διεργασίες στο παρασκήνιο και μετά ανακοινώνεις στο προσκήνιο.
Μακριά όμως από λαϊκισμούς και αναλύσεις του θυμικού. Το βάρος της απόφασης το έχει ο εκάστοτε ηγέτης που πρέπει να κρίνει με βάσει όλους τους παράγοντες.
Μόνον η πολιτική ηγεσία γνωρίζει τις μυστικές διπλωματικές διεργασίες, την πολεμική διαθεσιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και τις δυνατότητες τους και άλλα στοιχεία που προφανώς όλοι εμείς τα αγνοούμε. Και καλώς τα αγνοούμε.
Έχουμε εμπιστοσύνη στην πολιτική και στην στρατιωτική ηγεσία, καθώς και στον πατριωτισμό όλων των μεγάλων πολιτικών κομμάτων;